Yüksek lisansını İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Sosyal Bilimler Anabilim Dalı’nda tamamladıktan sonra İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı’nda asistan olarak çalışmıştır. Eğitim hayatına Kadir Has Üniversitesi Aile Danışmanlığı Programı ile devam etmiş ardından Deneyimsel Oyun Terapisi eğitimini, kuramın yaratıcısı Byron Norton ‘dan alarak alandaki çalışmalarına başlamıştır. Deneyimsel oyun terapi, çocukların kendi bireysel terapisidir. Çocuklar, duyguları ile ilgili yetişkinler gibi konuşamaz ve başaçıkamazlar. Dil ve bilişsel becerileri henüz bir yetişkin seviyesinde olmayan çocuklar, yaşadıkları deneyimleri ve hissettikleri duyguları ‘oyun’ aracılığı ile ifade eder. Bu nedenle bir çocuğun içsel dünyasına ulaşmanın yolu oyundur. Büyükler için psikoterapi ne demekse çocuklar için deneyimsel oyun terapi odur. Deneyimsel oyun terapi ile çocuk, gelişimsel çatışmalarını, anlamlandıramadığı deneyimleri ifade etme ve çözüme kavuşturma yolu bulur. Çocuk tarafından kurulan her oyun, seçilen her oyuncak metaforik olarak çocuğun iç dünyasını ifade etmesini sağlar. Terapist çocuğun kurduğu sahnelerde bir oyuncudur, geçmişten getirilen bu sahnede terapist çocuğun içsel sürecini yeniden yapılandırmasını sağlar ve oyun aracılığıyla oyuncular( terapist-danışan) arasında kurulan bu ilişki iyileşmenin temelidir.

Çocuğun içsel yaşantısı terapiyle düzenlenirken dış gerçekliğin de çocuğun içsel süreci ile uyumlu olması gerekir. Çocukların yaşamındaki dış gerçeklik, anne ve baba tarafından düzenlenmektedir. Bu nedenle ebeveynler de bu terapötik ilişkiye dahil edilerek aile içi dinamikler, çatışmalar, aile içi iletişim ve bağlanma gibi konularda ebeveynlere rehberlik edilmekte ve aile sistemi çocuğun gelişimine uygun bir şekilde yeniden düzenlenmektedir. (Oyun terapisinin yardımcı olabileceği psikolojik problemlerden bazıları; travma sonrası stres bozukluğu, üzüntü, korku gibi duyguların normalin üzerinde olması, boşanma, sebebi bulunamamış ağrılar, özgüven eksikliği, ebeveynlerden ayrılırken ağlama, korku gibi tepkiler verme, kendine zarar verme, alt ıslatma, bazı öğrenme bozuklukları gibi)